(Isaac Newton)Elimden geldiğince samimi bir şekilde yazılarımı yazmaya çalıştım ve bu şekilde yazmaya devam edeceğim.Bloglamanın özgür dünyasını kavrayamayan insancıklar her nedense bunu anlayamıyorlar.Hiç olmazsa biz blogcular her konudaki düşüncelerimizi mertçe yazıyoruz.Biraz da bu yönden bizlere saygı gösterilmesi gerektiğini düşünüyorum.Bu nedenle her okuduğum bloga yorum bırakırım.Çünkü yorum blog yazarını yazmaya teşvik eden etmenlerden bir tanesidir.Yanlış da anlaşılmasın ben yazıları yorum almak için de yazmıyorum.Daha önceki yazılarımı okuyanlar varsa da böyle bir kaygıyla yazı yazmadığımı anlarlar.Bu blogu da neden açtığımı "Bir Blogun Doğuşu" adlı yazımda da belirtmişimdir.
Neden bu kadar tepkili bir yazı yazdığımı merak eden olabilir.Benim tepkim sadece empati yapamayan insanlara.Onlara kızmıyorum aslında.Yapamamakta haklılar.Çünkü bizlere böyle bir duygunun var olduğunu öğretmemişler.Hepimiz empati özürlü yetiştirilmişiz ve bu sayede iyice bencilleştirilmişiz.Ama şuna kızıyorum; daha kendini çözemeyip kendi eksikliklerini tamamlamayıp da başkalarının kusurlarını arayan insanlar beni deli ediyorlar.
Allaha şükür ki farkındalığı elde edip bu duyguyu edinebilmişim.Olmayanlara da tavsiyem şu; önce empati nedir öğrenin, benim veya bir başkasının yazılarını öyle okuyun, ona göre değerlendirme yaparsınız.
Siz en içten duygularınızla bir şeyler yapmaya çalışıyorsunuz, karşınızdaki kişi hiç bu yönü düşünemeyip "bir kaç cümle okudum saçma geldi hemen kapadım."diyebilme lüksünü nereden buluyor acaba buna şaşarım.En azından yazının veya blogun tamamını okursun ona göre iyi veya kötü eleştiride bulunursun ben de ona göre yazılarımda daha dikkatli davranırım.
Şunu da belirtmek isterim ki duygu ve düşüncelerini yazıya dökmek her babayiğitin harcı değildir.Kaldı ki dökebiliyorsun bunları internette yayınlamak da biraz cesaret ister.Keşke herkes blog açacak kadar dürüst olabilse. En azından ben dürüst bir şekilde düşüncelerimi yazıya döküp kendimi anlatmaya çalışıyorum.Var mı bundan daha güzel bir yöntem!!!
Bir kaç farklı samimi blog daha görmek istersen şunlara da bir göz at istersen:
Öykü
Kunegond
Zapt-ı Hayat
Bir Damla Su
Yaşadıkça
Blogcunun halinden en iyi blogcu anlar herhalde.Zapt-ı Hayat adlı blogun açıklaması anlatmak istediklerimi çok güzel özetlemiş “yazdıklarımdır bana en güzel ayna, var gel sen beni yazdıklarımdan anla…”
Not:Tepkili olduğum kişiler kendilerini bilmektedirler.
0 yorum:
Yorum Gönder